Ocena wydatku energetycznego wykonuje się ją głównie, gdy pracownik jest narażony na warunki szczególnie uciążliwe związane z wysiłkiem fizycznym. W takim przypadku należy profilaktycznie wyposażyć pracownika w nieodpłatne napoje i posiłki. Warto nabyć umiejętności lub zakupić już opracowaną metodę pomiaru wydatku energetycznego przydatną podczas przydzielania nowych pracowników na dane stanowisko (ocenić czy pracownik ma predyspozycje, aby na nim pracować) lub w celu kontroli wydatku na już istniejących. Należy wziąć pod uwagę, że wydatek energetyczny zmienia się w zależności od termicznych warunków pracy, techniki pracy oraz doświadczenia zawodowego i stanu fizycznego pracownika. Jeśli zależy Ci na określeniu ilości ciepła wytwarzanego przez organizm wtedy należy zapoznać się z kalorymetrią bezpośrednią, jednak jeśli interesuje Cię bardziej informacja odnośnie ilości tlenu pobieranego przez organizm (wg normy ISO 8996:1990), wtedy polecamy metodę kalorymetrii pośredniej. Gdy bardziej chcesz zwrócić uwagę na ilościową ocenę i kwalifikacje ciężkości pracy fizycznej na stanowisku pracy w twojej firmie warto zapoznać się z metodą opartą na pomiarze wentylacji płuc (za pomocą miernika wydatku energetycznego MWE-1), jednak jeśli chcesz się skupić bardziej na ocenie dnia pracy warto skorzystać z metody chronometrażowo-tabelarycznej (tablice Lehmanna). Warto zapamiętać, że jeśli będziemy posiadali metodę oceny wysiłku fizycznego, wtedy można w lepszy sposób określić zmiany jakie możemy wprowadzić w celu poprawy warunków pracy.
Kalorymetria pośrednia jest jedną z metod pozwalających na określenie wysiłku fizycznego w czasie pracy. Polega na wyznaczeniu zależności pomiędzy ilością pobieranego przez organizm tlenu (w określonym czasie), a uwalnianą ilością energii w procesie metabolicznym (objętość dwutlenku węgla). W celu prawidłowego sprawdzenia wysiłku fizycznego na stanowisku pracy wykonuje się badanie za pomocą miernika wentylacji płuc MWE-1.
