Instruktor sztuki walki - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Instruktor sztuki walki

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Instruktor sztuki walki prowadzi ćwiczenia, treningi i zajęcia instruktażowe w określonych sztukach walki lub ich specjalnościach o azjatyckim rodowodzie takich jak: aikido, ju-jitsu, taekwon-do, judo, kyokushin, oyama karate, karate tsunami, kick-boxing. Przekazuje wiedzę o skutecznych technikach strategii i zasadach stylu określonej sztuki walki. Uczy skuteczności w walce realnej - w samoobronie.

Zadania zawodowe na stanowisku instruktor sztuki walki:

• opracowanie programu i metodyki nauczania wybranej sztuki walki;
• selekcja uczestników zajęć w sztukach walki;
• wyposażenie zawodników, trenerów, instruktorów oraz sędziów w symboliczne akcesoria określonej sztuki walki;
• przygotowanie zawodników i uczestników do ćwiczeń oraz treningów w określonej sztuce walki;
• przygotowywanie urządzeń i sprzętu sportowego do zajęć;
• przygotowywanie różnych pomocy dydaktycznych do zajęć;
• wpajanie uczestnikom zajęć zasad etycznych sztuki walki takich jak: indywidualny rozwój przez działanie, wola i dyscyplina wewnętrzna, autorefleksja i systematyczność;
• prowadzenie instruktażu w sportach sztuki walki takich jak: aikido, ju-jitsu, taekwon-do, judo, kyokushin, oyama karate, karate tsunami, kick-boxing;
• prowadzenie treningów i ćwiczeń w wybranej sztuce walki - prezentacja układów i technik walki;
• przygotowywanie uczestników zajęć do osiągania kolejnych stopni zaawansowania umiejętności (np. kolorowych pasów symbolizujących rozwój i postęp);
• przeprowadzanie egzaminów oceniających umiejętności zawodników;
• organizowanie i udział w zawodach, olimpiadach i innych imprezach sportowych prezentujących wybraną sztukę walki;
• udział w różnorodnych konsultacjach, wykładach i seminariach organizowanych przez trenerów lub szefów ośrodków sztuk walki;
• współpraca z lekarzem sportowym w celu zapewnienia opieki medycznej uczestnikom zajęć;
• udział w imprezach integracyjnych, maratonach, zawodach i eventach prezentujących sztuki walki;
• stałe podnoszenie swoich umiejętności instruktorskich;
• uczestnictwo w obozach sportowych i szkoleniowych;
• promowanie i upowszechnianie w społeczeństwie dalekowschodnich sztuk walki;
• przestrzeganie uregulowań prawnych związanych z prowadzeniem treningów w określonej sztuce walki;
• organizowanie kursów i szkoleń dla instruktorów sztuk walki;
• prowadzenia pracy dydaktycznej z dziećmi i dorosłymi w zakładach pracy (w tym w szkołach) i stowarzyszeniach, zgodnie z programem danej sztuki walki lub specjalności, przyjętym przez organizatora kształcenia;
• prowadzenie firmy w ramach własnej działalności gospodarczej.