Hodowca drobiu - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Hodowca drobiu

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Hodowca drobiu planuje, organizuje i wykonuje prace związane z chowem i hodowlą drobiu oraz prowadzi sprzedaż drobiu i produktów drobiarskich.

Zadania zawodowe na stanowisku hodowca drobiu:

• podejmowanie decyzji dotyczących rodzaju i wielkości produkcji drobiu i produktów drobiarskich na podstawie oceny możliwości produkcyjnych;
• zapewnianie wybranym grupom drobiu odpowiednich pomieszczeń i temperatury przebywania, w zależności od cech rasowych, gatunkowych, użytkowych i wiekowych;
• modernizowanie pomieszczeń i wyposażanie w sprzęt: poidła, karmniki, zgarniacze, wózki paszowe i transportowe, wagi, klatki, urządzenia do znakowania, urządzenia grzewcze, wentylacyjne, świetlne, opakowania;
• pielęgnowanie i żywienie drobiu zgodne z wymaganiami rasowymi, gatunkowymi i wiekiem;
• gromadzenie, przechowywanie, wzbogacanie, porcjowanie i dawkowanie pasz;
• przeprowadzanie kontroli wagowej drobiu i obliczanie przyrostów;
• selekcjonowanie i znakowanie drobiu;
• kojarzenie hodowlane i użytkowe drobiu, prowadzenie wylęgu;
• sprzedawanie produktów: sztuk żywych, ubitych, jaj, pierza;
• zagospodarowywanie odchodów i odpadów, odkażanie kurników i pomieszczeń, dezynfekowanie urządzeń;
• przestrzeganie przepisów zoohigieny w celu uniknięcia zagrożeń drobiu i chorób odzwierzęcych;
• zapewnianie stałej pomocy i kontroli lekarza weterynarii;
• współpraca ze specjalistami i doradcami związków branżowych w celu uzyskania lepszych efektów produkcyjnych;
• prowadzenie dokumentacji hodowlanej i ekonomicznej.