Artysta fotografik - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Artysta fotografik

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Artysta fotografik wykonuje artystyczne fotografie osób (portrety, akty), przedmiotów (martwa natura), zwierząt i przyrody, obiektów architektonicznych oraz reportaże i zdjęcia reklamowe. Organizuje i tworzy fotografowaną rzeczywistość w atelier lub na wolnej przestrzeni. Poddaje obróbce materiały światłoczułe, wywołuje, kopiuje i powiększa fotografie.

Zadania zawodowe na stanowisku artysta fotografik:

• przygotowywanie sprzętu fotograficznego do wykonania fotografii: wybór aparatu fotograficznego, obiektywów i filmów;
• wybór tematu do fotografowania, modela lub obiektu oraz jego otoczenia;
• zaplanowanie tła, kompozycji i oświetlenia fotografowanego obiektu;
• przygotowywanie modela lub obiektu do fotografowania: dobór rekwizytów, aranżowanie otoczenia fotografowanej osoby lub obiektu;
• ustawianie parametrów ekspozycji w kadrze: kontrastu oświetlenia, głębi i ostrości obrazu, przesłony, określonej odległości od fotografowanego obiektu itp.;
• wykonywanie fotografii przez uruchomienie migawki i naświetlenie filmu;
• samodzielna obróbka fotochemiczna filmu lub przekazywanie go do laboratorium;
• wykonywanie stykówek (tj. odbitek w skali 1:1), podejmowanie decyzji o powiększeniu fotografii do dużego formatu;
• stosowanie efektów specjalnych, służących do artystycznego przetwarzania fotografowanej rzeczywistości: zastosowanie różnych filmów, filtracji i sposobu obróbki chemicznej, wykorzystywanie różnych możliwości oświetlenia, fotografowania przez rastry i maski, ręczne kolorowanie negatywów, fotomontaż itp.;
• wykonywanie powiększeń, wykańczanie pozytywów, plamkowanie fotogramów o powierzchni matowej, półmatowej i połyskliwej;
• promowanie własnej twórczości fotograficznej: udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych, konkursach oraz pokazach fotograficznych;
• poszukiwanie nowych środków wyrazu, eksperymentowanie z różnymi technikami fotografowania, materiałami i odczynnikami fotochemicznymi;
• wykonywanie reportaży fotograficznych i prasowych;
• publikowanie fotografii na łamach czasopism, gazet, w albumach fotografii artystycznej.