Technik pszczelarz - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Technik pszczelarz

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Technik pszczelarz planuje, organizuje, nadzoruje i prowadzi prace związane z hodowlą pszczół, produkcją wosku, miodu i innych produktów pszczelarskich. Kontroluje obloty pszczół podczas całego sezonu i przegląda ule w pasiece pod względem stanu i siły roju.

Zadania zawodowe na stanowisku technik pszczelarz:

• ocenianie środowiska przyrodniczego pod względem przydatności dla gospodarki pasiecznej;
• opracowywanie działań zmierzających do poprawienia bazy miododajnej przez sadzenie odpowiednich gatunków roślin;
• podejmowanie decyzji dotyczących optymalnej liczby rojów pszczelich na danym terenie, prowadzenia pasieki hodowlanej lub produkcyjnej, wyposażenia pasieki we właściwe ule, pomieszczenia pomocnicze i sprzęt;
• udzielanie porad dotyczących rozmnażania pszczół, prowadzenia selekcji i doboru hodowlanego;
• ocenianie stanu rodzin pszczelich po zakończonym sezonie miodobrania, przygotowywanie pszczół do zimowania i obserwowanie pasieki;
• dokonywanie obserwacji oblotów pszczół z poszczególnych uli i pasiek, okresowych przeglądów uli oraz podejmowanie decyzji co do ewentualnego podkarmiania, dokarmiania;
• wykorzystywanie pszczół do zapylania kwiatów roślin uprawnych, organizowanie wędrówek pasieki na pożytki pszczele;
• zapobieganie chorobom i zwalczanie szkodników pszczół;
• organizowanie i prowadzenie miodobrania, pozyskiwanie wosku, kitu, mleczka pszczelego, pyłku kwiatowego i innych produktów, przygotowywanie tych produktów do sprzedaży, dalszego przerobu lub przechowywania;
• nadzorowanie napraw lub budowy nowych uli, sprzętu pszczelarskiego oraz przygotowywanie sprzętu do użytkowania w następnym sezonie;
• prowadzenie dokumentacji i kalkulowanie kosztów prowadzenia pasieki;
• uczestniczenie w badaniach naukowych prowadzonych przez inżynierów specjalistów w zakresie hodowli pszczół.