Technik mechanik lotniczy - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Technik mechanik lotniczy

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Technik mechanik lotniczy prowadzi naprawy główne (remonty i naprawy specjalne) oraz modyfikacje statków powietrznych albo ich zespołów i wyposażenia lotniczego. Zapewnia wykonywanie tych napraw zgodnie z obowiązującą dokumentacją techniczną i przy użyciu właściwych części i materiałów. Utrzymuje w technicznej zdatności do lotu statki powietrzne, ich zespoły lub ich wyposażenie lotnicze.

Zadania zawodowe na stanowisku technik mechanik lotniczy:

• dokonywanie szczegółowych ocen technicznych statków powietrznych, ich zespołów i wyposażenia pod względem koniecznego zakresu napraw - sporządzanie i podpisywanie protokołów z tych weryfikacji;
• osobiste wykonywanie lub nadzorowanie wykonywania napraw, zgodnie z obowiązującą dokumentacją techniczną, we właściwej kolejności, przy zastosowaniu wymaganej technologii oraz przy użyciu właściwych narzędzi, części i materiałów, posiadających ważne dokumenty albo atesty;
• wykonywanie lub nadzorowanie demontażu statków powietrznych, ich zespołów i wyposażenia przed naprawą i w jej trakcie, wykonywanie lub nadzorowanie montażu ostatecznego po naprawie;
• nadzorowanie prowadzenia dokumentacji przebiegu napraw oraz potwierdzanie zarejestrowanych w niej kolejnych operacji technologicznych, wykonanych przez siebie lub pod swym nadzorem, pod względem zgodności z obowiązującą dokumentacją techniczną, potwierdzanie zastosowania właściwych części i materiałów oraz potwierdzanie całości wykonanych napraw;
• poświadczanie wykonania obsługi okresowej, bieżącej, doraźnej oraz bieżących napraw, łącznie z poświadczaniem bieżącej zdatności do lotu statku powietrznego, jego zespołów i wyposażenia lotniczego;
• przestrzeganie terminów ważności świadectw sprawności technicznej statków powietrznych, ich zespołów i wyposażenia, a także innych dokumentów zezwalających na ich użytkowanie;
• zapewnianie przestrzegania przepisów bhp, ppoż. oraz ochrony środowiska naturalnego podczas wykonywanych lub nadzorowanych przez siebie prac;
• współdziałanie w zakresie sprawowania nadzoru nad wykonywaniem napraw z właściwym organem państwowego lotniczego nadzoru technicznego;
• po uzyskaniu odpowiedniego doświadczenia nadzorowanie praktyk kandydatów na mechaników napraw lub pełnienie obowiązków szefa grupy naprawczej albo warsztatu (laboratorium) naprawczego zawężonej specjalizacji;
• po uzyskaniu odpowiedniego doświadczenia nadzorowanie praktyk kandydatów na mechaników lotniczych obsługi lub pełnienie obowiązków szefa technicznego grupy lotniczej, grupy obsługi specjalistycznej czy warsztatu (laboratorium) specjalistycznego;
• pełnienie obowiązków koordynatora napraw dokonywanych w różnych warsztatach zawężonej specjalizacji, w zależności od struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa.