Maszynista urządzeń pomocniczych elektrowni - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Maszynista urządzeń pomocniczych elektrowni

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Maszynista urządzeń pomocniczych elektrowni prowadzi obsługę urządzeń gospodarki wodnej, olejowej i smarowniczej, urządzeń służących do odpopielania i nawęglania, układów chłodniczych, urządzeń do usuwania odpadów i szlamów, odsiarczania i odazotowania spalin oraz układów odpylających (z wyłączeniem obsługi urządzeń cieplno-mechanicznych i elektroenergetycznych).

Zadania zawodowe na stanowisku maszynista urządzeń pomocniczych elektrowni:

• obsługa demineralizacji i zmiękczalni sodowej wody, regeneracja poszczególnych wymienników;
• płukanie filtrów żwirowych i innych;
• neutralizacja ścieków, szlamów i odpadów;
• kontrola jakości wody pod względem chemicznym i biologicznym;
• obsługa urządzeń gospodarki węglowej, dbanie o rozładunek węgla, jego bieżące podawanie do produkcji (kotłowni) oraz właściwe składowanie;
• dokonywanie pomiarów i obmiarów ilości węgla, sprawdzanie jego jakości i rozliczenia z kopalniami węgla;
• utrzymywanie odpowiedniego zapasu węgla, szczególnie w okresie zimy;
• prowadzenie gospodarki odpopielania i odżużlania, dbanie o właściwe odprowadzenie pyłu z elektrofiltrów i transport na składowiska w postaci suchej lub mokrej (pulpy);
• utrzymywanie należytego stanu technicznego urządzeń odpopielania;
• sprawdzanie prawidłowości działania pomp i urządzeń gospodarki wodnej, uruchamianie i prowadzenie ruchu wentylatorów i sprężarek oraz sieci sprężonego powietrza;
• prowadzenie gospodarki olejem opałowym, turbinowym, transformatorowym i smarnym oraz smarami;
• prowadzenie gospodarki wodorem z produkcji własnej lub obcej, rozładunek wodoru do zbiorników, jego redukcja do odpowiedniego ciśnienia i dostarczanie do układów chłodniczych generatorów i innych urządzeń za pomocą sprężarek;
• prowadzenie gospodarki sprężonym powietrzem do transportu pyłów, do celów remontowych, chłodzenia i technologicznych;
• prowadzenie gospodarki szlamami i osadami, ich neutralizacja i odprowadzanie na wyznaczone stanowiska wg wymagań ochrony środowiska;
• obsługa urządzeń do odsiarczania i odazotowania spalin;
• obsługa centralnego magazynu wapna lub kamienia gipsowego, łącznie z przemiałem;
• uruchamianie łącznie z maszynistą kotła i łącznie z obchodowym wieży absorpcyjnej do odsiarczania mokrego lub półsuchego;
• kontrola procesu technologicznego odsiarczania i produkcji gipsu;
• zagospodarowywanie gipsu z bieżącej produkcji po odsiarczeniu wg przyjętej technologii;
• dokonywanie odczytów wskazań aparatury kontrolno-pomiarowej i prowadzenie książki raportu z pracy urządzeń;
• przygotowywanie miejsc pracy dla brygad remontowych, stosowanie bezpiecznych metod pracy, przestrzeganie przepisów ppoż.