Lekarz weterynarii-specjalista chorób zwierząt futerkowych - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Lekarz weterynarii-specjalista chorób zwierząt futerkowych

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Lekarz weterynarii-specjalista chorób zwierząt futerkowych rozpoznaje i zwalcza choroby zakaźne, pasożytnicze i niezakaźne u lisów, norek, królików, szynszyli i innych. Monitoruje stan zdrowia zwierząt, ocenia i analizuje jakość żywienia w aspekcie przydatności karmy dla zwierząt i nierozprzestrzeniania zarazków na ludzi i zwierzęta. Dba o stałe zabezpieczenie dobrostanu zwierząt oraz promuje należyte warunki utrzymania i żywienia.

Zadania zawodowe na stanowisku lekarz weterynarii-specjalista chorób zwierząt futerkowych:

• wykonywanie bieżących badań stanu zdrowia zwierząt i rozpoznawanie chorób;
• leczenie zwierząt chorych, przeprowadzanie zabiegów operacyjnych;
• monitorowanie stanu zdrowia zwierząt w kierunku zaburzeń metabolicznych, chorób zakaźnych i pasożytniczych;
• zwalczanie chorób hodowlanych, zakaźnych i pasożytniczych;
• prowadzenie masowych akcji profilaktycznych przeciw chorobom zakaźnym, niezakaźnym i pasożytniczym;
• prowadzenie akcji rozrodu zwierząt, w tym synchronizacji rui, inseminacji;
• prowadzenie okresowych badań mikrobiologicznych i chemicznych poszczególnych komponentów paszowych przyrządzanej karmy, pomieszczeń i magazynów paszowych oraz chłodniczych;
• zlecanie badań laboratoryjnych zwierząt i karmy oraz interpretacja i ocena ich wyników;
• monitorowanie przestrzegania zasad chowu, pielęgnacji i żywienia zwierząt, szczególnie w odniesieniu do dużych ferm, liczących ponad kilka tysięcy zwierząt;
• sprawowanie nadzoru nad obrotem lekami i biopreparatami oraz sprzętem;
• wystawianie opinii i orzeczeń lekarsko-weterynaryjnych;
• wystawianie recept na leki i artykuły sanitarne;
• prowadzenie dokumentacji z leczenia i akcji profilaktycznych;
• upowszechnianie wśród producentów wiedzy weterynaryjnej i higieny sanitarnej, zwłaszcza w odniesieniu do zoonoz;
• prowadzenie lub uczestniczenie w badaniach utylitarnych i naukowych oraz publikowanie ich wyników;
• podnoszenie kwalifikacji zawodowych poprzez śledzenie bieżącego piśmiennictwa, udział w kształceniu podyplomowym oraz konferencjach naukowych;
• szkolenie personelu pomocniczego;
• nadzorowanie innych pracowników.