Hodowca bydła - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Hodowca bydła

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Hodowca bydła planuje, organizuje i wykonuje prace związane z chowem i hodowlą bydła w celu produkcji mleka, mięsa, sztuk hodowlanych, skór.

Zadania zawodowe na stanowisku hodowca bydła:

• wybór odpowiednich sztuk do hodowli lub chowu oraz określenie wielkości stada;
• zapewnianie prawidłowych warunków bytowych, produkcyjnych, zoohigienicznych i zdrowotnych utrzymywania zwierząt;
• żywienie, pielęgnowanie i użytkowanie bydła stosownie do wieku oraz kierunku produkcji;
• gromadzenie, przechowywanie, wzbogacanie oraz porcjowanie i dawkowanie paszy;
• dojenie krów i obróbka mleka;
• kontrolowanie przyrostów, ważenie i obliczanie efektów w stosunku do nakładów;
• przeprowadzanie selekcji użytkowej;
• kojarzenie użytkowe, hodowlane - rasowe, gatunkowe i międzyrasowe;
• wyposażanie i modernizacja pomieszczeń w sprzęt i urządzenia;
• usuwanie obornika lub gnojowicy, utrzymywanie pomieszczeń w czystości oraz ich odkażanie;
• sprzedaż produkcji zwierzęcej: mleka, mięsa, skór, żywca, sztuk hodowlanych oraz produktów przetworzonych (masła i serów);
• prowadzenie niezbędnej dokumentacji hodowlanej i ekonomicznej;
• przestrzeganie przepisów sanitarnych w celu uniknięcia chorób odzwierzęcych;
• współpraca ze specjalistami (doradcami) ośrodków hodowlanych, związków branżowych w zakresie wdrażania nowych technologii produkcji bydła w celu osiągania efektów ekonomicznych.