Lekarz – specjalista endokrynologii i diabetologii dziecięcej - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Lekarz – specjalista endokrynologii i diabetologii dziecięcej

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Lekarz – specjalista endokrynologii i diabetologii dziecięcej rozpoznaje, różnicuje i leczy choroby wywoływane zaburzeniami czynności gruczołów wydzielania wewnętrznego, w tym cukrzycę i choroby metaboliczne ze szczególnym uwzględnieniem schorzeń o podłożu genetycznym. Podejmuje działania profilaktyczne w zakresie leczenia zaburzeń czynności gruczołów wydzielania wewnętrznego, w tym badania hormonalne oraz działania na rzecz promocji zdrowia i zapobiegania chorobom metabolicznym.

Zadania zawodowe na stanowisku lekarz – specjalista endokrynologii i diabetologii dziecięcej:

• rozpoznawanie chorób z zakresu endokrynologii i diabetologii dziecięcej, w tym diagnozowanie poszczególnych typów cukrzycy i współistniejących z nią zaburzeń;
• nawiązywanie kontaktu z chorym dzieckiem i jego rodziną, wyjaśnianie celu i potrzeby leczenia, łagodzenie lęku i niepokoju;
• rozwiązywanie złożonych problemów z zakresu epidemiologii, profilaktyki diagnozowania i terapii chorób wywoływanych zaburzeniami czynności gruczołów wydzielania wewnętrznego;
• prowadzenie dziecka z podejrzeniem zaburzeń funkcji gruczołów endokrynologicznych;
• leczenie chorób układu dokrewnego, w tym chorób metabolicznych;
• opiniowanie wniosków o potrzebie rehabilitacji leczniczej, niezdolności do nauki oraz innych funkcji aktywności fizycznej z powodu rozpoznanych i leczonych chorób;
• prowadzenie dokumentacji lekarskiej (historii choroby);
• udzielanie konsultacji z zakresu endokrynologii i diabetologii dziecięcej lekarzom innych specjalności;
• wdrażanie nowych i modyfikowanie dotychczas stosowanych metod leczenia;
• pełnienie dyżurów medycznych oraz udzielanie konsultacji specjalistycznych z zakresu endokrynologii i diabetologii dziecięcej;
• samokształcenie w dziedzinie endokrynologii i diabetologii dziecięcej, m. in. poprzez uczestnictwo w specjalistycznych sympozjach i konferencjach szkoleniowo-naukowych;
• wykonywanie indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej lub świadczeń zdrowotnych w ramach grupowej praktyki lekarskiej;
• kierowanie kliniką, odziałem lub poradnią endokrynologii i diabetologii dziecięcej;
• kierowanie specjalizacją w dziedzinie endokrynologii i diabetologii dziecięcej;
• prowadzenie promocji zdrowia i zapobiegania chorobom gruczołów układu dokrewnego, w tym cukrzycy oraz chorobom metabolicznym;
• realizacja programów edukacyjnych z zakresu diabetologii dla dzieci i młodzieży chorujących na cukrzycę oraz ich rodziców i opiekunów;
• udział w doskonaleniu zawodowym (szkoleniu) innych pracowników medycznych;
• prowadzenie badań naukowych i publikowanie ich wyników.