Lekarz-seksuologia - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Lekarz-seksuologia

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Lekarz-seksuologia rozpoznaje, różnicuje i leczy zaburzenia związane ze sferą seksualną człowieka oraz podejmuje działania zmierzające do zapobiegania tym zaburzeniom.

Zadania zawodowe na stanowisku lekarz-seksuologia:

• badanie chorych podmiotowe i przedmiotowe, ukierunkowane na zaburzenia czynności płciowych oraz na towarzyszące im naruszenie więzi partnerskiej, zwłaszcza w sferze kontaktu emocjonalnego;
• nawiązywanie kontaktu i współpracy z chorym oraz jego rodziną, wyjaśnianie celu i potrzeby leczenia, łagodzenie lęku oraz niepokoju;
• kierowanie materiału biologicznego (krew, mocz, sperma i inne) na badania laboratoryjne;
• kierowanie chorych na badania dodatkowe oraz na konsultacje do innych specjalistów medycznych;
• wykonywanie prób czynnościowych (testów diagnostycznych);
• interpretacja i ocena wyników wykonanych badań pomocniczych (dodatkowych);
• ustalanie rozpoznania lekarskiego (diagnozy) i rozpoznań mniej prawdopodobnych (różnicowych);
• leczenie chorób i zaburzeń seksualnych, takich jak: nerwice płciowe, zaburzenia seksualne wieku dziecięcego i młodzieży, zaburzenia na tle hormonalnym, neurologicznym, anatomicznym oraz będące następstwem innych chorób somatycznych i psychicznych;
• udzielanie porad dotyczących: konfliktów małżeńskich (partnerskich) na tle seksualnym, planowania rodziny, antykoncepcji, zapłodnienia, niepłodności, dewiacji seksualnych i innych problemów współżycia obu płci, a także problemów wynikających z dysharmonii w kształtowaniu więzi partnerskich;
• prowadzenie dokumentacji lekarskiej (historii choroby) oraz wypisywanie skierowań, recept i zwolnień lekarskich;
• odbywanie konsultacji lekarskich dla innych specjalności medycznych;
• przygotowywanie opinii, świadectw, orzeczeń oraz wniosków dla celów cywilno-karnych;
• uczestniczenie w działaniach dotyczących promocji zdrowia i zapobiegania zaburzeniom sfery seksualnej;
• doskonalenie swojej wiedzy i umiejętności, między innymi przez uczestnictwo w podyplomowym kształceniu ustawicznym.