Historyk - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Historyk

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Historyk zajmuje się ustalaniem faktów procesu dziejowego, ich interpretacją oraz opisem działalności człowieka, społeczeństw i narodów w przeszłości korzystając z materiałów źródłowych.

Zadania zawodowe na stanowisku historyk:

• ustalanie faktów z przeszłości, na podstawie których powstaje opis procesu rozwoju życia społecznego w różnych epokach (starożytności, średniowieczu czy czasach nowożytnych i najnowszych) w sferze polityki, kultury, sztuki, ideologii, państwa, nauki, kultury materialnej, prawa itp.;
• ustalanie prawidłowości rozwoju społecznego składającego się na proces historyczny;
• wykorzystywanie nauk pomocniczych historii (źródłoznawstwa, genealogii, chronologii, metrologii, dyplomatyki, paleografii, archiwistyki czy heraldyki) do krytycznej analizy źródeł opisujących dzieje gospodarcze, polityczne, społeczne i kulturalne w minionych epokach;
• przygotowywanie koncepcji badań historycznych w wybranej dziedzinie historii, gromadzenie źródeł historycznych do opisu faktów będących przedmiotem analizy;
• przeprowadzanie kwerendy zasobów archiwalnych pod kątem określonych faktów społecznych, które miały miejsce w przeszłości oraz gromadzenie literatury przedmiotu;
• publikowanie opracowań dotyczących historii powszechnej, narodowej i regionalnej;
• utrzymywanie kontaktów z przedstawicielami innych dyscyplin nauki: socjologami, geografami, ekonomistami;
• prowadzenie działalności popularyzatorskiej osiągnięć i ustaleń prowadzonych badań historycznych;
• prowadzenie działalności dydaktycznej.