Fizyk medyczny - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Fizyk medyczny

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Fizyk medyczny stosuje metody fizyki w technice radiacyjnej w celach medycznych. Działa lub doradza w dziedzinie dozymetrii i napromieniania pacjentów w chorobach nowotworowych, stosując złożone procedury fizyczne i techniki medyczne oraz wyposażenie wykorzystujące promieniowanie jonizujące. Zapewnia optymalizację i jakość zabiegów, sprawuje kontrolę bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla celów medycznych w dziedzinie radioterapii onkologicznej, diagnostyce obrazowej oraz medycynie nuklearnej, doświadczalnej i klinicznej.

Zadania zawodowe na stanowisku fizyk medyczny:

• stosowanie do radioterapii wiązek promieni X, promieni gamma, elektronów, neutronów i cząstek silnie jonizujących oraz promieniowania pochodzącego z zamkniętych źródeł radioizotopowych;
• wykorzystywanie sprzętu służącego do wytwarzania, stosowania i pomiaru promieniowania jonizującego oraz kontrola jakości tego sprzętu;
• ocena jakości obrazów i wyników stosowania tego sprzętu;
• stosowanie w diagnostyce obrazowej wiązek promieni X, promieni gamma z źródeł zamkniętych, ultradźwięków, promieniowania mikrofalowego i pól magnetycznych;
• wykorzystywanie sprzętu służącego do diagnostyki obrazowej oraz kontrola jakości tego sprzętu;
• ocena i kontrola jakości obrazu diagnostycznego uzyskiwanego za pomocą tego sprzętu;
• stosowanie radionuklidów (z wyłączeniem tych w źródłach zamkniętych) do radioterapii i diagnostyki;
• wykorzystanie sprzętu służącego do wytwarzania, stosowania i pomiaru radioinuklidów oraz kontrola jakości tego sprzętu;
• ocena i kontrola jakości obrazu diagnostycznego uzyskiwanego w wyniku stosowania tych radionuklidów;
• ocena dawek i zagrożenia dla personelu i osób postronnych, wynikających ze stosowania źródeł promieniowania jonizującego;
• współpraca z inspektorem ochrony radiologicznej w zakresie fizyki radiacyjnej w radioterapii onkologicznej, w radiodiagnostyce obrazowej, w medycynie nuklearnej.