Drukarz sitodrukowy - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Drukarz sitodrukowy

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Drukarz sitodrukowy obsługuje maszyny dociskowe, płaskie i rotacyjne do druku sitowego na podłożach płaskich, wklęsłych lub wypukłych, ze szkła, płótna, blachy, tworzyw sztucznych, drewna, skóry i papieru, z formy drukowej wykonanej na sicie metalowym, z tworzywa sztucznego lub tworzywa naturalnego.

Zadania zawodowe na stanowisku drukarz sitodrukowy:

• zakładanie do maszyny formy drukowej w postaci ramy z napiętą siatką lub siatki wykonanej w formie cylindra;
• przygotowywanie rakla o odpowiednim profilu i ostrości;
• przygotowywanie farb o odpowiedniej barwie i konsystencji, dopasowanej do rodzaju podłoża drukowego;
• przygotowywanie środków chemicznych do zmywania siatki w czasie druku;
• obsługiwanie maszyn sitodrukowych ręcznych przez umieszczenie ramy z sitem w zaciskach urządzenia drukującego, nakładanie farby raklem oraz suszenie otrzymanej odbitki;
• sprawdzanie urządzeń mechanicznych lub pneumatycznych w zespołach drukujących maszyn półautomatycznych i automatycznych;
• uruchamianie maszyn arkuszowych i zwojowych półautomatycznych i automatycznych;
• kontrolowanie pracy poszczególnych mechanizmów maszyn: samonakładaków, urządzeń odbierających i urządzeń przekazujących odbitki do suszenia w tunelach lub szafach suszących;
• drukowanie za pomocą maszyn specjalnych na płaskich pudełkach, okrągłych butelkach i innych opakowaniach;
• ocenianie próbnych odbitek i usuwanie przyczyn ewentualnych braków;
• zabezpieczanie form drukowych na czas przerwy w drukowaniu lub do powtórzenia nakładu;
• czyszczenie i konserwowanie obsługiwanych maszyn i urządzeń.